Podczas sprawdzania pracy dyplomowej JSA analizuje treść w poszukiwaniu zapożyczeń z innych źródeł. Jednak nie każda część pracy powinna być sprawdzana w ten sam sposób.
Wiele prac zawiera stałe elementy, które:
- wyglądają bardzo podobnie w wielu dokumentach,
- są często kopiowane z gotowych szablonów, wzorców
- nie są tworzone samodzielnie przez autora pracy, bo tego wymaga od niego struktura pracy dyplomowej.
Do takich fragmentów należą m.in.:
- strona tytułowa,
- spis treści,
- bibliografia,
- listy tabel i rysunków,
- oświadczenia.
Porównywanie tych stron i oznaczanie ich pod kątem plagiatu nie ma sensu – bo ich powtarzalność jest naturalna i przede wszystkim dozwolona.
System JSA wykorzystuje sztuczną inteligencję, aby automatycznie rozpoznawać te elementy i nie porównywać ich do tekstów znalezionych w bazach porównawczych. Dzięki temu:
- promotorzy widzą tylko istotne fragmenty pracy,
- unikają niepotrzebnego weryfikowania podobieństwa treści,
- nie poświęcają czasu na nakładanie zasadnych wykluczeń tekstu, by poznać prawdziwy poziom podobieństwa pracy (PRP)
- analiza pracy jest szybsza i bardziej trafna.
Funkcja ta oparta jest na specjalnych modelach sieci neuronowych, które „czytają” wygląd i treść stron, ucząc się rozpoznawać ich typ.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, zapraszamy do zapoznania się z artykułem (link otwiera się w nowej karcie):
The Uniform Anti-plagiarism System (JSA): The Role of Layout in Diploma Thesis Page Classification